انواع دیوارهای خارجی
دیوار بنایی
دیوارهای خارجی مانند دیوارهای بنایی برای قرنها مورد استفاده قرار گرفتهاند. امروزه نیز روکشهایی از آجر و سنگ بومی با مواد ساخته شده از بلوکهای بتنی یا مصالح بنایی سبک استفاده میشود. تقویت کنندههای فولادی و بتن اغلب به برخی از حفرههای بلوکهای عمودی اضافه میشوند تا ظرفیت سازهای آنها تقویت شود. چنین دیوارهایی معمولاً 12 تا 16 اینچ ضخامت دارند و نگهداری از آنها نسبتاً آسان است. این نوع دیوارها توانایی عایق ضعیفی دارند و باید در هسته یا سطوح داخلی با مواد عایق دائمی با کیفیت بالا عایق شوند.
ونیِر (روکش) بنایی
یکی دیگر از سیستمهای رایج دیوار خارجیشامل یک روکش خارجی از آجر یا سنگ است که به قاب چوبی یا فلزی در پشت آن متصل شده است. این سیستم را میتوان در فاصله گلمیخ در فضای حفرههای دیوار، عایقبندی کرد. اما باید دقت زیادی کرد تا اطمینان حاصل شود که اگر آب وارد شده است به سرعت به بیرون برگشت داده شود.
دیوارهای پردهای (کرتین وال)
اصطلاح کرتین وال برای توصیف هر دیوار بیرونی معلق از طبقه به طبقه بر روی قاب سازهای ساختمان استفاده میشود. سیستم کرتین وال دقیقاً برعکس سیستم دیوار باربر است که توسط سازه پشتیبانی میشود و بار مردهای را تحمل نمیکند. یکی از انواع دیوارهای پردهای که از دهه 1950 رایج شده است، سیستمی متشکل از عناصر صلب فلزی (معمولاً آلومینیومی) است که به هم متصل شدهاند تا یک شبکه بیرونی از مولیونهای (عناصر فلزی شیشه) عمودی و افقی را تشکیل دهند. فضاهای تشکیل شده توسط این مولیونها با پنجرهها و پانلهای عایق مات پر شده است. تعداد طرحها، شکلها، رنگها و متریالها تقریباً نامحدود است. محصولات مدرن امروزی همراه با عایق با
U-Values عالی ارائه میدهند که این نوع سیستم دیواری را به یک انتخاب عالی تبدیل میکند. “U-Value” یک اصطلاح قابل درک در ساخت و ساز برای انتقال نور و افزایش گرما است.
دیوارهای پردهای با کیفیت بالا، نگهداری نسبتاً آسانی دارند و عملکرد خوبی نیز دارند. نگرانی اصلی این است که آنها به خوبی درزبندی شوند تا از نشت باران های شدید و بادهای شدید جلوگیری شود.
واحدهای پیشساخته
دیوارهای پردهای که به صورت بتنی پیشساخته ساخته میشوند، نمای بیرونی ساختمان را ایجاد میکنند. عناصر بتنی را میتوان به هر شکل و بافتی درآورد و معمولاً به اندازهای هستند که به راحتی حمل و نصب میشوند. لنگرهای فولادی در واحدهای بتنی تعبیه شدهاند تا واحدها را بتوان به سازه ساختمان جوش یا پیچ کرد. واحدهای پیش ساخته را میتوان با ناودانی فولادی و تخته گچی برای عایقبندی پشتیبانی کرد. این مجموعه یک دیوار خارجی عالی میسازد و به طور گسترده برای پروژههای ساختمانهایی مانند دانشگاه و مدرسه استفاده میشود. صنایع سنگ و آجر، پانلهای پیشساخته از آجر یا سنگ را توسعه و ترویج دادهاند. این عناصر می توانند در بخشهای بزرگی مشابه واحدهای بتنی پیش ساخته نصب شوند. مزیت این نوع دیوار این است که میتوان آن را در خارج از محل در حین ساخت فونداسیون ساخت. سپس واحدهای پیش ساخته را به سرعت وارد سایت نمود و نصب کرد و ساخت سریع را ایجاد کرد.
نماهای چوبی
نماهای چوبی معمولاً در سازههای چوبی استفاده میشوند. چوب سرخ، سدر و صنوبر در حالت طبیعی خود به خوبی اجرا میشوند و میتوان از آنها در اشکال مختلف استفاده کرد.
انواع گوناگون دیوار خارجی
ساخت دیوار تیلتآپ (دیوارهای آمادهای که به کمک جرثقیل بنا می شوند) گاهی اوقات برای انبارها و دیگر سازههای کاربردی ساده استفاده میشود. پانلهای دیواری تیلتآپ از بتن ساخته شده و در یک صفحه صاف در محل کار، ترجیحا در کنار محل دیوار ریخته میشوند. پس از گرفتن، هر پانل به سمت بالا کج میشود و به سازه ساختمان متصل می شود.
در مناطقی که اختلافات زیادی در دما در دورههای زمانی کوتاه تجربه میکنند، باید به ویژگیهای انبساط و انقباض مواد انتخاب شده توجه شود. ضرایب انبساط بسیار متغیر در بین موادی که به درستی در طراحی لحاظ نشدهاند، بعداً باعث ایجاد مشکلات سازهای جدی میشوند. به طور مثال، درزگیرهایی که بر روی برخی از انواع دیوارها استفاده میشوند باید با دقت انتخاب شده و بهدرستی اعمال شوند تا ویژگیهای انبساطی مصالحی را که به آنها وصل میشوند، داشته باشند.
طراحی لرزه ای یکی دیگر از موارد مهم است. ساخت دیوار و ادغام آن در سازه نیاز به رعایت استانداردهای طراحی لرزهای مناسب و آییننامههای ساختمانی محلی دارد. این استانداردهای طراحی به طور قابل ملاحظهای بر اساس اقلیم متفاوت است. اما مدیر تأسیسات باید اطمینان حاصل کند که همه متخصصان طراحی که در پروژه کار میکنند با استانداردهای طراحی لرزهای قابل اجرا آشنا هستند.
انواع سقف
هیچ چیز در صنعت ساختمان به اندازه سقف و مشکلات مربوط به نشتی سقف مورد توجه قرار نگرفته است. سقفها به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: مسطح (یا تقریباً مسطح) یا شیب دار. ساختمانهای قدیمی معمولاً سقفهای شیبدار یا سقفهایی با شیب کافی دارند. در حالی که بسیاری از سازههای جدیدتر که عموماً پلانهای طبقات بزرگتری را در خود جای میدهند، اغلب با سقفهای مسطح یا سقفهایی با شیب ناچیز یا بسیار کم پوشیده میشوند.
سقفهای شیبدار معمولاً از آسفالت، چوب، سیمان یا کاشی سفالی یا ورقهای فلزی ایستاده ساخته میشوند. سقفهای مسطح با لایههایی از نمد و آسفالت یا قطران زغالسنگ ساخته میشوند و سپس با پوششی از مواد مایع داغ و حفاظ شن پوشیده میشوند.
سقف ساختهشده (بیلدآپ)
سقف ساخته شده با قرار دادن لایههای متناوب از کاغذ نمدی اشباع شده و آسفالت داغ یا قیر ساخته میشود. سپس سقف با یک لایه آسفالت داغ ریخته شده (به صورت پوشش سیلابی) روی لایه بالایی نمد با آسفالت مایع داغ یا قیر پوشانده میشود. سنگها یا سنگدانههای ریز ممکن است روی سطح قیر داغ قرار داده شوند تا یک سطح محافظ را تشکیل دهند. معمولاً از چهار یا پنج لایه استفاده میشود و انتظار میرود چنین سقفی حداقل 15 تا 20 سال دوام بیاورد.
سقف ساخته شده باید حداقل 1/4 اینچ در هر فوت شیب داشته باشد تا به راحتی آب را تخلیه کند. انتظار دریافت حداقل 15 سال ضمانت روی سقف در برابر نشتی را وجود دارد. برخی از سقفها دارای ضمانت 20 ساله خواهند بود. گارانتی باید علاوه بر خود سقف شامل فلاشینگ و ضد فلاش نیز باشد. فلاشینگها معمولاً از فولاد گالوانیزه یا مس ساخته میشوند، اما گاهی اوقات از همان محصولات قیر مانند غشای سقف هم ساخته میشوند.
در سقفهای قدیمیتر با شیب کمتر از 1/4 اینچ در هر فوت، ممکن است به جای آسفالت از قطران زغال سنگ استفاده شود. قطران در دمای پایین تری جریان دارد و در هوای گرم تمایل دارد خود را ببندد. بنابراین، در هوای گرم از سقف شیبدار سرازیر میشود و ناودانها را مسدود میکند. چهار نوع آسفالت وجود دارد. استفاده از آنها به شیب سقف بستگی دارد که می تواند از تقریباً صاف تا چندین اینچ در هر فوت متغیر باشد.
نصب سقف بیلتآپ در این محل بسیار کار سختی است و نیاز به کنترل دقیق کار و توجه به آب و هوا دارد. سقفهای ساخته شده انعطاف پذیر هستند و می توانند تقریباً با هر مشکل سقف مسطح سازگار شوند.
سقف تک لایه
اصطلاح یک لایه یک سیستم ورق ساخته شده در کارخانه از یک ماده واحد یا یک ماده چند لایه را توصیف میکند. ورقها در یک رول پیوسته بزرگ حمل میشوند، به تناسب شرایط طرح بریده میشوند و سپس روی یک بستر عایق روی سقف قرار میگیرند. سقفهای یک لایه را میتوان بر اساس نوع نصب، نوع مواد، ترکیب شیمیایی یا فرآیند ساخت به دستههای بسیاری تقسیم کرد. رایجترین انواع مواد EPDM (اتیلن پروپیلن دی ان مونومر) و TPO (اولفین ترموپلاستیک) هستند. TPO به دلیل داشتن آلبدوی کمتر، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. آلبدوی یک شی به میزانی است که به طور پراکنده نور خورشید را منعکس میکند و بنابراین مناسبتربا الزامات گواهینامه LEED (رهبری در طراحی انرژی و محیط زیست) شورای ساختمان سبز ایالات متحده (USGBC) مطابقت دارد. TPO همچنین تمایل به درزهای قویتری دارد. اتصالات بین ورقها با سیمان آببندی میشوند یا با استفاده از حلالها یا حرارت جوش داده می شوند.
سقف تک لایه چسبیده
سیستم سقف چسبیده معمولاً توسط سیمان هایی که با دست پخش میشوند یا اسپری میشوند به سطح بالایی عایق سقف متصل میشود. سیستم چسبیده از صفحات متصل مکانیکی استفاده میکند که روی عرشه سقف عایق بندی شده قرار گیرد. این بستهای مکانیکی در صورت عدم نصب صحیح میتوانند به راحتی به منبع خرابی تبدیل شوند. نگهداری ورقهای سقف چسبیده نسبتاً آسان است، زیرا پارگی یا سوراخ در آن به سرعت آشکار میشود و قابل تعمیر است.
سقف تکلایه بالاستشده
نوع دیگری از روش نصب شامل قرار دادن غشای تک لایه بر روی عرشه سقف بدون هیچ گونه چسبندگی مستقیم به جز در لبههای سقف یا سوراخها است. سپس غشای پخش شده توسط سنگهای گرد، صاف و تمیز با قطر حدود 2 اینچ نگه داشته میشود. از آنجایی که بالاست تمایل دارد هر نطقه را بپوشاند، این سقفها کمتر نگهداری میشوند.
انواع دیگر سقفها
شیبهای تند سقف به راحتی با انواع مختلف سنگریزه یا با ورقهای فلزی ایستاده سازگار است. پوششهای معمولی از آسفالت، کاشی سفالی، کاشی سیمانی، چوب یا تخته سنگ تشکیل شده است. سقفهای ایستاده از ورقههای فلزی باریک و بلند ساخته شدهاند و توسط یک اتصال ضد آب برجسته و به هم پیوسته (درز ایستاده) به هم وصل میشوند. همچنین در بازار روکشهای فومدار وجود دارد که روی آن اسپری میشوند و عایق و ضد آب میشوند. این نوع سقفها معمولاً برای سقف سازی تعمیراتی و نه برای ساخت و ساز جدید استفاده میشوند. عرشههای قالب بتن عایق (ICF) برای سیستمهای سقف از قالبهای بتن عایق و بتن مسلح استفاده میکنند تا یک زیرلایه عایق برای چندین نوع سیستم بام فراهم کنند.
محافظت از سقف
محافظت از سقفها در برابر آسیبهای ناشی از عبور افراد بسیار مهم است. اگر تجهیزات روی پشت بام نیاز به تعمیر و نگهداری منظم دارند، راهروهای پشت بام یا سنگهای پله باید برای دسترسی به تعمیر و نگهداری نصب شوند. واحدهای ویژهای که در بالای سطح سقف قرار میگیرند به طور خاص برای این منظور ساخته شدهاند. در هر صورت، تعداد نفوذها باید به حداقل برسد و ممکن است نیاز به هماهنگی با طراحی سیستم مکانیکی داشته باشد.
منبع: www.appa.org