معماری فرانچسکو برومینی
یکی از بزرگترین معماران قرن 17 و رقیب مادام العمر برنینی (1680-11598) ، اختلافات مشهور فرانچسکو برومینی با همکارش عمدتاً به دلایل خلق و خوی شخصی و حساسیت هنری بود. فرانچسکو برومینی موفقیت خود را تنها با سختی به دست آورد ، و این هرگز قطعی به نظر نمی رسید. در نهایت او خودکشی کرد تجسم سبک شگفت انگیز و نمایشی معماری باروک ، رویکرد غیر متعارف او در طراحی ساختمان در ترکیبات فضایی پیچیده او مشهود است ، که شامل استفاده از بیضی و مثلث برای نشان دادن حرکت در جایی است که سطوح به وضوح ثابت بودند. بسیاری از فضاهای داخلی و خارجی او عقل گرایی هندسی را با حس نمایشی تخیلی ترکیب می کند. یک نمونه اولیه از طراحی عجیب و غریب او – پروژه ای که در تأیید او تعیین کننده بود – کلیسای سنت کارلو آل کواترو فونتان ، با راه حل فضایی انقلابی داخلی آن بود. سخنرانی سنت فیلیپو نری در احیای عناصر فردی ، ساختاری و تزئینی ، شکاف خود را با معماری رنسانس آشکار می کند. شاهکار در این زمینه کلیسای سنت ایوو آلا ساپینزا با طرح پیچیده زمین است. سایر مأموریت های مهم وی عبارتند از: بازسازی سنت جان لاتران ، کلیسای سنت آگنیزه در پیازا ناونا و ستون مستعمره دیدگاه دروغین در پالازو اسپادا. او با طراحان همکارش برنینی و پیترو دا کورتونا (69- 1596) یکی از سه معمار برتر باروک و مشارکت مهمی در پیدایش هنر باروک رومی قرن هفدهم باقی ماند. (همچنین Vignola ، 1507-73 را ببینید).
بیوگرافی فرانچسکو برومینی
فرانچسکو کاستلی ، پسر یک سنگ ساز ، در نزدیکی دریاچه لوگانو در سوئیس متولد شد ، او بیشتر با نام مورد قبول خود ،فرانچسکو برومینی شناخته می شود. او کار خود را به عنوان یک سنگ تراش آغاز کرد ، اما در 20 سالگی به رم رفت ، جایی که ابتدا با خویشاوند خود ، معمار کارلو مادرنو ، در کلیسای سنت پیتر در رم کار کرد. پس از مرگ مادرنو ، او و پیترو دا کورتونا کار خود را در کاخ زیر نظر فرانچسکو برومینی ادامه دادند – تجربه ای که به حسادت مادام العمر او کمک می کند. در جوانی او از معماران میکل آنژ (1475-1575) و همچنین اشکال معماری رومی که اصول هندسی آن را به کار می گرفت برای تحقق یک سبک شخصی منحصر به فرد ، اگر غیر متعارف ، ستایش می کرد.
در سال 1634 ، اولین ماموریت اصلی خود را به وی واگذار کرد: کلیسا ، صومعه و صومعه سن کارلو آل کواترو فونتانه. پس از این ، او معمار گنبد و نمای کاخ ساپینزا و سانت آیوو آلا ساپینزا (50- 1640) منصوب شد. او در اصل برای پروژه اخیر در سال 1632 ، توسط هیچکس جز فرانچسکو برومینی ، توصیه شد. هر دو کمیسیون اولیه به خوبی پیش رفت. علاوه بر این ، روابط خوب با پاپ (55- 1644) منجر به تعدادی پروژه جدید پاپ شد ، اگرچه همه آنها با موفقیت به پایان نرسید. فرانچسکو برومینی ، یکی از طراحان معدودی بود که مأمور ساختن کلیسای سانت آگنس در آگونه شد.
