تاریخ معماری مصر دوره پادشاهی کهن

تاریخ معماری مصر

سال ها مصر علیا مشتمل بر محدوده جنوب مصر، و مصر سفلا مشتمل بر محدوده شمال مصر و همچنین مشتمل بر دلتای نیل، با یکدیگر در جنگ و نزاع بودند .در همین زمان یکی از سلاطین مصر علیا (جنوب )به نام نارمر مِنِس مصر سفلا (شمال )را فتح و کشور را متحد می سازد .این شهرت از تقسیم بندی طبیعی و سیاسی اولیه ی آن به مصر علیا و مصر سفلی گرفته شده است .مصر علیا سرزمین خشک و ناهموار با فرهنگی ساده و روستایی بود؛ مصر سفلی سرزمین پرنعمت، شهری شده و پر جمعیت بود. ویژگی بارز این دوره آغاز معماری مقبره یا مصطبه ای است که نماد خانه ابدی مردگان است.

مصطبه چیست

در تاریخ معماری مصر مقابر معمولا به شکر سکویی بلند و مستطیل شکر با دیواره هایی پرشیب ومفروش از سنگ یا آجر برروی محوطه تدفین ساخته میشده. محوطه تدفین در عمق زیادی در زیرزمین قرار داشت و به وسیله هواکش به سکوی بلند متصل میشده. شکل مصطبه احتمالا از تپه های خاکی یا سنگی که مقبره های پیشین را میپوشانید الهام گرفته شده است. در سرداب محوطه تدفین مقبره مصطبه ای هیچگونه ارتباطی با محیط خارج وجود نداشت، نقاشی یا مجسمه متوفی ونیز اشیاء نفیس و ظروفی که برای کار ضروری بود، قرار داده میشد.

ارتباط مصطبه با محیط خارجی از طریق دری بود که به فضای کوچکی منتهی میشد و اقوام ونزدیکان متوفی هدایای خود را برای وی در آنجا میگذاردند. سوراخی که از بالای جسد متوفی را از آن وارد میکردند در برخی موارد تا محل استقرار جسد بیش از 0/91 متر به طرف پایین عمق داشت. طول مصطبه ها از 61 تا 41 متر و عرض آن ا از 90 تا 10 متر و ارتفاع آن از 9 تا 1 متر متغیر بود.
علت عمود نبودن دیوار باید در استحکام بیشتر این نوع دیوارها نسبت به دیوارهای عمودی بوده باشد. نمای رو به شرق در کاذبی قرار داشت که معمولا نام وعناوین صاحب قبر بر روی آن نوشته میشد. مصطبه را عربی شده کلمه سکو دانسته اند.