مقدمه
هنر باروک در نیمه دوم قرن شانزدهم ظهور کرد، تا حدی به دلیل عدم اطمینان سیاسی و مذهبی حاکم اصلاحات پروتستانی که در سال 1517 آغاز شد، یکپارچگی و الهیات کلیسای روم را در سراسر اروپا مورد تردید قرار داد. در زمان مناسب، این منجر به کمپین هنر ضد اصلاحات کاتولیک شد که توسط رم راه اندازی شد تا توده ها را دوباره الهام بخشد و آنها را از پروتستانیسم دور کند. در آغاز قرن هفدهم، هنر مذهبی به طور کلی، و معماری باروک به طور خاص، به عنصر مهمی در این کارزار تبلیغاتی تبدیل شده بود، و همچنین توسط پادشاهان مطلقه کاتولیک برای تقویت حکومت خود مورد سوء استفاده قرار گرفت.
مجسمه‌سازی باروک نیز مانند نقاشی باروک برای این هدف مورد استفاده قرار گرفت. اغلب، همه این اشکال هنری در کلیساها ترکیب می شدند و برخی از بهترین نقاشی های باروک عناصر جدایی ناپذیر محیط معماری بودند. به عنوان مثال، نقاشی های دیواری سقفی باشکوه پیترو دا کورتونا و آندره آ پوزو را ببینید.
سبک باروک معماری
باروک را شکلی احساسی‌تر، پیچیده‌تر و توهم‌گرایانه‌تر از معماری رنسانس با دستکاری بیشتر نور، رنگ، بافت و چشم‌انداز در نظر بگیرید. به رخ کشیدن بیرونی خودنمایی بیشتر، پلان های پیچیده تر کمتر هندسی اما یکپارچه تر. یک سری کاملاً جدید از جلوه‌های خطای دید، به‌علاوه مجموعه‌ای از تزئینات دیواری و سقفی.
تمام این ویژگی‌های معماری برای خیره‌کردن تماشاگر طراحی شده‌اند، همانطور که محیط اطراف خود ساختمان نیز چنین بود. بیش از هر چیز با طراحی میدان سنت پیتر توسط برنینی (67-1656) – در مقابل کلیسای گنبدی سنت پیتر در رم – که معماری آن در طول قرن ها به دلیل ظرافت نسبت های کلاسیک عالی آن مورد تحسین قرار گرفته است، نشان داده شده است. یکی دیگر از نمونه های عالی معماری باروک، کاخ ورسای است که توسط لوئی لو وو و ژول مانسار برای پادشاه فرانسه لوئی چهاردهم طراحی شده است.
معماران معروف باروک
در اینجا لیستی از بزرگترین معماران جنبش باروک به همراه پروژه های اصلی طراحی آنها آمده است.
ایتالیا
جاکومو باروزی دا ویگنولا (1507-73)
معمار کلاسیک ایتالیایی به سبک اواخر رنسانس و باروک اولیه.
– گنبدهای سنت پیتر، واتیکان (1564)
– کلیسای عیسی مقدس (عیسی) (1568)
پیترو دا کورتونا (1596-1669)
معمار پاپ اوربان هشتم.
– اس اس لوکا ای مارتینا (64-1635، رم)
– سنت ماریا دلا پیس، نما (7-1656، رم)
– سنت ماریا در ویا لاتا (62-1658، رم)
همچنین ببینید: کواداتورا، تکنیک نقاشی معماری توهم‌گرا.
مثال: تمثیل مشیت الهی (1633-39)، (کاخ باربرینی)
برنینی (1598-1680)
بزرگترین معماران و مجسمه سازان باروک.
– پالازو باربرینی (32-1628، رم)
– میدان سنت پیتر (1656-67)
– سنت آندره آل کویریناله (71-1658، رم)
فرانچسکو بورومینی (1599-1667)
رقیب مادام العمر برنینی.
– سنت کارلو آل کواترو فونتان (68-1634، رم)
– کاخ وخیابان ساپینزا ، گنبد/نما (60-1640، رم)
– سنت اگنیس در آگون (1653، رم)
فرانسه
فرانسوا مانسار (1598-1666)
پدر کلاسیک گرایی فرانسوی.
– شاتو برنی (1623-27)
– قلعه بلوآ، لوآر، (1638)
– کلیسای وال دو گریس، پاریس (1645)
لویی لو واو (1612-70)
معمار اصلی کاخ ورسای.
– هتل لامبرت (4-1642، پاریس)
– سنت سولپیس) 1646، پاریس (
– دادگاه مرمر (1669، کاخ ورسای)
ژول هاردون مانسارت (1646-1708)
معمار اصلی کاخ ورسای و گنبد لِزَنْوَلید در پاریس
– قلعه مارلی) (1679-86
– سقف لز انوالید (1679-91)، پاریس
– گراند تریانون (8-1687، کاخ ورسای)
آلمان/اتریش
یوهان برنهارد فیشر فون ارلاخ (1656-1723)
معمار برجسته باروک اتریشی، سبک های ایتالیایی را به اروپای مرکزی آورد.
– کلیسای دانشگاهی (1694-1707)، سالزبورگ
– کاخ شهر (1695-8)، وین
– کلیسای سنت چارلز (1716-30، وین)
یاکوب پراندتاور (1660-1726)
معمار و استاد سنگ تراشی برجسته اتریشی.
– ملک ابی (1702-36)
– کتابخانه سنت فلوریان لینز (1708-26)
– صومعه کرممونستر (1710-15)
– کلیسای جامع سنت پولتن (1722)
یوهان دینتزنهوفر (1663-1726)
طراح کاخ های مجلل باروک آلمانی.
– کلیسای جامع فولدا (1704-12)
– قلعه وایسنشتاین (1711-18)
– کاخ بیبرا، بامبرگ (1716)
آندریاس شلوتر (1664-1714)
برلین هافباومایستر (معمار دادگاه)؛ طرفدار پترین باروک، سبک معماری که در زمان پیتر کبیر برای طراحی ساختمان‌ها در پایتخت جدیدش، سنت پترزبورگ، تأسیس شد. دیگر پیروان میخائیل زمتسوف و دومنیکو ترزینی بودند.
– کاخ شهر برلین (1702)
بالتاسار نویمان (1687-1753)
طراح برجسته آلمانی سبک باروک اواخر، معمار سلطنتی خانواده شونبورن.
– کلیسای زیارتی گوینشتاین (1730-9)،
– پلکان اقامتگاه وورزبورگ (1737)
– پلکان کاخ آگوستوسبورگ (8-1743، برول)
جوزف امانوئل فیشر فون ارلاخ (1693-1742)
معمار اصلی دادگاه باروک و روکوکو اتریشی.
– طراحی مجدد کاخ شوارتزنبرگ (1728)
– بال سنت مایکل از کاخ سلطنتی هافبورگ (1729-35)
یوهان کاسپار باگناتو (1696-1757)
معمار باروک سوئیسی/آلمانی.
– گسترش قلعه آلتشاوزن (1729)
– کلیسای سنت مادگالن، فریدبرگ (1731-1733)
– کلیسای سنت اوتمار، برملائو (1747)
هانس گئورگ ونزسلاو فون کنوبلسدورف (1699-1753)
معمار باروک پروس متاثر از کلاسیک گرایی فرانسوی، سبک های پالادی.
– طراحی مجدد مونبیجو، شارلوتنبورگ و کاخ‌های شهر پوتسدام (حدود 1740-50)
– کاخ سانسوچی پوتسدام (1745-47)
فرانتس آنتون باگناتو (فرانچسکو آنتونیو باگناتو) (1731-1810)
معمار آلمانی، برای شاهزاده-اسقف فرانتس فون رودت از کنستانس کار می کرد.
– قلعه جدید و نمازخانه حوزه علمیه در میرسبورگ (حدود 1765)
– قلعه بورگلن، شلینگن.
اسپانیا/پرتغال
آلونسو کانو (1601-1667)
هنرمند همه کاره، معمار – با نام مستعار “میکل آنژ اسپانیایی”
– کلیسای جامع گرانادا
خانواده چوریگورا از مجسمه سازان و معماران باروک اسپانیایی
معماران برجسته زمان خود؛ فعال در سالامانکا؛ از سبک معماری بسیار تزئین شده (Churrigueresque) استفاده می کند.
– جوزف بندیکت شانزدهم (1665-1725)
– خواکین دو چوریگرا (1674-1724)
– آلبرت چوریگرا (1676-1750)
پیتر ساحل (1681-1742)
یکی از مهمترین معماران دوره باروک پسین در مادرید.
– صومعه یوکلس (1735)
– کلیسای روح القدس (1722-1737)
– کلیسای سنت جوزف (1730)
– کاخ تورسیلا (1716–1731)
نیکولو ناسونی (1691-1773)
معمار بانفوذ ایتالیایی فعال در پرتغال؛ برای “حکاکی طلایی” مورد توجه قرار گرفته است.
– کاخ اسقفی پورتو (1734)
– کاخ سائو ژوآئو نوو، پورتو (1723–1733)
– کاخ فریکسو، پورتو (1750)
بریتانیا
اینیگو جونز (1573-1652)
اولین معمار برجسته انگلیسی که ایده های کلاسیک را از معماران ایتالیایی رنسانس وارد کرد و پالادیانیسم را معرفی کرد.
– خانه ملکه در گرینویچ، لندن (تکمیل در 1635)
– کلیسای کوچک رویال، سنت جیمز (حدود 1625).
سر کریستوفر رن (1632-1723)
دانشمند، دانشگاهی و معمار (عمدتا) ساختمان های کلیسایی.
– تئاتر شلدونین، آکسفورد (1663)
– کلیسای جامع سنت پل (1674-1711)
– رصدخانه سلطنتی، گرینویچ (1675)
– کاخ کنزینگتون (1689–96)
– کاخ همپتون کورت (نمای جنوبی) (حدود 1690)
– کالج نیروی دریایی سلطنتی قدیمی، گرینویچ (1696-1712)
سر جان وانبرو (1664-1726)
رهبر سبک معماری باروک انگلیسی کوتاه مدت.
– قلعه هاوارد، یورکشایر (1702-12)
– کاخ بلنهایم (1705-22)
اروپای مرکزی
خانواده معماران آلمانی یوهان دینتزنهوفر
طراحان برجسته ساختمان زمان خود در باروک بوهمی و آلمانی.
گئورگ دینتزنهوفر (1643–1689)
ولفگانگ دینتزنهوفر (1648-1706)
کریستوف دینتزنهوفر (1655-1722)
کیلیان ایگناز دینتزنهوفر (1689–1751)
لئونارد دینتزنهوفر (1660-1707)
یوهان دینتزنهوفر (1663-1726)
یوستوس هاینریش دینتزنهوفر (1702-1744)
– کلیسای سنت نیکلاس در پراگ، اثر کریستوف و کیلیان دینتزنهوفر.
– نمای کلیسای سنت مایکل، بامبرگ، اثر لئونارد دینتزنهوفر
ابی بانز اثر لئونارد و یوهان دینتزنهوفر.
– کاخ کینسکی، پراگ اثر کیلیان ایگناز دینتزنهوفر
– نارنجی زیهوف، بامبرگ، اثر یوستوس هاینریش دینتزنهوفر
جاکوب آگوستون (1668-1735)
معمار باروک بوهمیایی در غرب بوهم.
– صومعه چوتسف (حدود 1700)
– قلعه نبیلووی (حدود 1710)
یان بلاژ سانتینی آیچل (1677-1723)
معمار چک به دلیل ترکیبی از طرح های گوتیک و باروک مورد توجه قرار گرفت.
– صومعه صومعه سیسترسین، پلاسی (1711-1723)
– کلیسای زیارتی سنت جان نپوموک (1719–1727)
– کلیسای سنت پیتر و پل در هورنی بوبروا (1714)
روسیه
تا اینکه در دوران هنر پترین در زمان تزار پیتر کبیر (1725-1686)، طراحان معماری خارجی مانند راسترلی، آندریاس شلوتر و لبلوند سبک باروک روسی را با استفاده از عناصر برگرفته از هنر باروک، روکوکو و نئوکلاسیک معرفی کردند .
بارتولومئو راسترلی (1700-1771)
مسئول باروک روسیه.
– کلیسای جامع اسمولی (1748-57، سنت پترزبورگ)
– کاخ زمستانی (1754-62، سنت پترزبورگ)
– طراحی مجدد کاخ کاترین (1756، نزدیک سنت پترزبورگ)
شاهزاده دیمیتری واسیلیویچ اوختومسکی (1719-1774)
معمار اصلی در مسکو، در زمان سلطنت امپراطور الیزابت. شاگردان او شامل ماتوئی کازاکوف، ایوان استاروف، الکساندر کوکورینوف و دیگر اساتیدی بودند که از مدرسه معماری مسکو که توسط اوختومسکی در سال 1749 تأسیس شد، فارغ التحصیل شدند.
– کلیسای شهید نیکیتا (1740).
هلندی معماری مذهبی جدید کمی در فلاندر یا هلند وجود داشت، به ویژه به این دلیل که این منطقه عمدتاً پروتستان بود. با این حال، اشکال دیگر باروک باقی ماندند.
منابع
- ویکی پدیا
