معمار چارلز بولفینچ (1763-1844)

زندگینامه

یکی از شناخته شده ترین معماران آمریکایی در اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19، چارلز بولفینچ – همراه با ویلیام تورنتون (1759-1828) – یکی از نمایندگان برجسته سبک فدرال معماری نئوکلاسیک به حساب می آمد. نئوکلاسیک، با گنبدها و ستون های یونانی-رومی خود، گفتمان غالب معماری قرن نوزدهم در آمریکا بود، اما سبک فدرال، که بنجامین لاتروب (1820-1764) و توماس جفرسون (1826-1743)  در آن ممارست داشتند، کمی با احیای سبک معماری یونانی تفاوت داشت، و توجه بیشتری به ارزش های هنری یونان و طراحی فعال در منطقه بوستون نشان می داد.

بولفینچ در این منطقه تعداد زیادی خانه طراحی کرد و به عنوان رئیس هیئت منتخب بوستون مشغول به کار شد، او مرکز مدنی را به سبک معماری کلاسیک با وقار دوباره طراحی و پیشرفت های قابل توجهی در معابر، زهکشی ها و روشنایی شهر ایجاد کرد. او خانه ایالتی ماساچوست (ماساچوست استیت هاوس) (1797- 1797) را نیز طراحی کرد. با این حال، شهرت او بیشتر به خاطر تکمیل ساختمان کنگره ایالات متحده در واشنگتن دی سی، که توسط تورنتون طراحی، توسط بریتانیا سوزانده و توسط لتروب مجدد بازگشایی شد، است. که در سال 1829 ، حدود سی و شش سال پس از شروع ساخت، به پایان رسید.

بولفینچ که نقش مهمی در معماری اواخر قرن هجدهم داشت، اولین آمریکایی بومی (متولد آمریکا) است که به عنوان یک معمار حرفه ای به موفقیت دست یافت.

تصویر 1 ماساچوست استیت هاوسف ویکیپدیا
تصویر 1 ماساچوست استیت هاوسف ویکیپدیا

تحصیلات معماری

چارلز بولفینچ، اوایل قرن هجدهم در بوستون و در خانواده ای با علاقه به ساخت و ساز به متولد شد. پدرش توماس بولفینچ، پزشک برجسته و مادرش سوزان آپتورپ نام داشت. او در مدرسه لاتین بوستون تحصیل کرد و آموزش معماری اش در کتابخانه پدربزرگش آپتورپ – طراح آماتور با استعدادی که دوست و حامی معمار پیتر هریسون بود – آغاز شد و در دانشگاه هاروارد، با تحصیل در ریاضیات و پرسپکتیو ادامه یافت و در یک تور بزرگ اروپا، که بخش هایی از آن توسط توماس جفرسون برنامه ریزی و نظارت شده بود، به اوج خود رسید.

جالب اینجاست که آنچه بیشتر بولفینچ را تحت تاثیر قرار داد، ساختمان‌های متاخر اروپا بود و نه بناهای تاریخی آن. طرح های ساختمان های نئوکلاسیک سر کریستوفر رن (1723-1632)، رابرت آدام (92-1728) و ویلیام چمبرز (96-1726) در انگلستان؛ پانتئون اثر ژاک ژرمن سوفلوت (80-1713) در پاریس، و همچنین برنامه ریزی شهری برای عملکرد و تسهیلات فرانسه – همگی الهام بخش نسخه آمریکایی بولفینچ از هنر نئوکلاسیک بود.

او در سال 1787 از اروپا بازگشت و سال بعد با دختر دایی خود، هانا اپتورپ ازدواج کرد و با هم صاحب دو فرزند پسر، توماس بولفینچ (1796-1867) نویسنده و مورخ و استفن گرین لیف بولفینچ (1870-1809) روحانی و مولف شدند.

طراحی های اولیه

نئوکلاسیک بولفینچ برای اولین بار در طراحی خیابان هلالی (کرسنت) تونتین (1793-1794) در بوستون، بر اساس طرح خیابان سلطنتی جان وود، نمود پیدا کرد. دیگر پروژه های اولیه شامل کلیسای خیابان هالیس (1788)، ستون یادبود در بیکن هیل (1789)، و تئاتر خیابان فدرال (1793)؛ خانه ایالتی قدیمی در هارتفورد، کانکتیکات (1796)؛ و خانه ایالتی ماساچوست (1795-1797) بود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد معماران نئوکلاسیک اروپایی، نگاه کنید به: ارل گوتارد لانگانس (1732-1808) و کارل فردریش شینکل (1781-1841)، و همچنین جان نش (1752-1835) طراح معماری رجنسی (سبکی از معماریست که به ساختمان هایی اشاره دارد که در اوایل قرن ۱۹ میلادی، زمانی که شاهزاده جرج چهارم نایب السلطنه بوده، در بریتانیا ساخته شده است) انگلیسی.

تصویر 2 کلیسای خیابان هالیس،  ویکیپدیا
تصویر 2 کلیسای خیابان هالیس، ویکیپدیا

معمار و شهرساز در بوستون

پروژه تونتین کرسنت اولین برنامه مهم مسکن شهری بود که در آمریکا انجام شد و از دست دادن ثروت شخصی اش در سال 1795 در تلاش برای تکمیل آن، بولفینچ را مجبور کرد که انتصاب دائمی خود به عنوان رئیس هیئت منتخب بوستون و سرپرست پلیس را بپذیرد. بولفینچ، در این جایگاه قدرتمند به عنوان معمار-مدیر، مسئول امنیت، سلامت، آموزش، بهداشت و ساکنان فقیر شهر بود.

علاوه بر این، ولفینچ مدیریت چندین مجتمع تجاری عظیم مانند پروژه اسکله هند (1803-1803) و پروژه خیابان براد (1806-07) را در دست داشت، و تعداد زیادی خانه ردیفی مانند پارک رو (05-1803) و کلوناد (12-1810) و عمارت های مستقل مانند سه خانه هریسون گری اوتیس (96-1795، 02-1800، 1808-1805) را طراحی کرد. او همچنین ساختمان های عمومی متعددی را طراحی کرد، از زندان ایالتی (05-1804)، چارلز تون، تا بیمارستان عمومی ماساچوست (1818-23)، بوستون.

او بخشی از بیکن هیل را توسعه داد، جاده‌ها را هموار کرد، بزرگراه ها و مراکز خرید  ایجاد کرد و محدوده ی قدیمی شهر را تا حد زیادی گسترش داد. در این فرایند، بولفینچ زیباترین شهر آمریکایی زمان خود را ساخت و کشور را با مدلی بی‌رقیب از مدرنیته و کارآمدی شهری مزین کرد. در عین حال، هم بخشی و کمک او به بقیه جمهوری جوان غیر قابل انکار است: او یونیورسیتی هال (14-1813)، دانشگاه هاروارد، کمبریج، و کلیسای مسیح (1816)، لنکستر را طراحی کرد.

کاخ کنگره (کاپیتول) آمریکا

در سال 1817، رئیس جمهور جیمز مونرو (1820-1764 ؛ رئیس جمهور در 1820-1764) از بوستون بازدید کرد و چنان تحت تأثیر مهارت های معماری و شهرسازی بولفینچ قرار گرفت که او را به عنوان معمار ساختمان کنگره و عضو هيئت ساختمان عمومی، جانشین بنجامین لاتروب کرد. ر نتیجه، از آغاز سال 1818 تا تابستان 1830، بولفینچ در واشنگتن اقامت داشت، دستاورد بزرگ او تکمیل ساختمان کاپیتول بعد از دست کم ربع قرن بحث و جدل بود.

مشارکت مستقیم او در این پروژه شامل: جناحین و بخش مرکزی کاپیتول، گنبد چوبی کم ارتفاع اصلی آن (که در اواسط دهه 1860 با گنبدی چدنی جایگزین شد)، رواق غربی، کتابخانه قدیمی کنگره، و محوطه سازی محوطه کاپیتول است. او زندان فدرال(1828-1827)، واشنگتن دی سی، و خانه ایالتی مین (1829-32)، آگوستا را نیز قبل از بازگشت به بوستون و بازنشستگی طراحی کرد. بولفینچ که اکنون به عنوان یک چهره اصلی در هنر آمریکا شناخته شده بود، در سال 1830 به بوستون بازگشت و تا 70 سالگی به کار خود ادامه داد.  او در سن 80 سالگی درگذشت.

تصویر 3 کاخ کنگره آمریکا، ویکیپدیا
تصویر 3 کاخ کنگره آمریکا، ویکیپدیا

میراث: طراحی نئوکلاسیک او برای ساختمان های کاپیتول

قاعده طراحی ساختمان های کاپیتول (گنبد به شکل نیم کره و نمای ستون دار) که بولفینچ نیمی از عمر خود را صرف توسعه آنها کرد، تأثیر تعیین کننده ای بر طراحی تقریباً تمام ساختمان های پارلمانی بعدی در ایالات متحده در طول قرن نوزدهم داشت. بنابراین، سبک منطقه‌ای که نشان‌دهنده آرمان فدرال بود و بولفینچ در قرن هجدهم در بوستون آغاز کرد، به عنوان تجلی معمارانه دموکراسی آمریکایی در قرن نوزدهم شناخته شد.

در مقابل، سبک طراحی نئوگوتیک – که ریچارد آپجان (78-1802) و جیمز رنویک ( 95-1818) از حمایت گران آن بودند – به یک بیان ویژه برای کلیساهای پروتستان تبدیل شد. جالب اینجاست که پسر معمار آپچان ساختمان گوتیک پارلمان کانکتیکلت استیت را به سبک نئوگوتیک طراحی کرد. برای آشنایی با چهره درخشان طراحی رومانسک برای ساختمان های عمومی،نگاهی به: هنری هابسون ریچاردسون (86-1838)، متولد لوییزیانا بیاندازید.

دیگر معماران آمریکایی قرن نوزدهم

معماری هنرهای زیبا

ریچارد موریس هانت (95-1827)

کاس گیلبرت (1934-1859)

سبک ارگانیک، خانه های پرایری

فرانک لوید رایت (1959-1867)

ساختمان های بلند مرتبه اولیه

ویلیام لو بارون جنی (1907-1832)

مکتب معماری شیکاگو (آسمان خراش ها)

طراحی برج قرن بیستم

دومین مدرسه معماری شیکاگو (1975-1940)

1 دیدگاه دربارهٔ «معمار چارلز بولفینچ (1763-1844)»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *