کلیسای جامع شارتر – معماری گوتیک متعالی

• معرفی
• تاریخچه
• پشت بندهای معلق
• مجسمه سازی ورودی غربی

معرفی کلیسای جامع شارتر

کلیسای جامع شارتر ، حتی بیشتر از کلیسای جامع نوتردام در پاریس (1163-1345) ، بعنوان بزرگترین و بهترین نمونه معماری گوتیک در فرانسه محسوب می شود. کلیسای جامع باسیلیکان که تقریباً در 80 کیلومتری جنوب غربی پاریس واقع شده است ، بین 1194 تا 1250 ساخته شد و پنجمین کلیسای جامعی بود که در این مکان قرار داشت – مکانی که رومیان و درویدها از آن برای قرن چهارم یاد می کردند. کلیسای جامع به دلیل هنر شیشه ای رنگ آمیزی باشکوه و مجموعه ای غنی از مجسمه های گوتیک ، که دانشمندان هنوز به معنای دقیق آن فکر می کنند ، شهرت جهانی دارد. کلیسای جامع شارتر با طاق 34 متری-4 متر بلندتر از سقف نوتردام-و دیوارهایی تماماً از شیشه های رنگی ، پیشرفت هایی را که هنر گوتیک نسبت به سبک قبلی معماری رومانسک ارائه داده است نشان می دهد. این کیسا همچنان پذیرای تعداد زیادی از زائران مسیحی است . در سال 1979 ، کلیسای جامع شارتر به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد.

تاریخچه

کلیسای جامع نشان دهنده نمونه اولیه کلیسای جامع گوتیک است که با بدنه ای طولی با یک شبستان و دو راهرو و ارتفاعی در سه طبقه رواق ، تری فریوم ، کلستری – که از یک ترانسپت کوتاه عبور می کند و به یک چاپل ختم می شود ، مشخص می شود.

طول کلیسای جامع تقریباً 130 متر (430 فوت) و عرض شبستان آن 16.5 متر (55 فوت) است. طراحی صلیبی کلیسا شامل هشت فرورفتگی (نارتکس) در انتهای غربی است که به یک شبستان با هفت نارتکس تا گذرگاه های با سه نارتکس منتهی می شود. سرهای گذرگاه به یک دهلیز برجسته تزئین شده بالای آن ختم می شود که در بالای آن مجموعه ای از پنجره های نازک زیبا به پنجره های رز متصل می شوند و سطح نورانی فوق العاده ای ایجاد می کند که راه را برای گذرگاههای بعدی سنت دنیس و پاریس باز می کند.

شبستان به سمت شرق ادامه می یابد و به یک اپسید نیم دایره ختم می شود. شبستان و نرده ها با راهروهای مجاور احاطه شده اند که در اطراف و نواحی به حالت سرپایی وسیع گسترش یافته است.

نارتکس های مستطیل شکل شبستان با طاق های چهار ضلعی آجدار پوشانده شده است که بر روی عناصر استوانه ای و چند ضلعی متناوب قرار گرفته اند و ممکن است برای جلوگیری از یکنواختی بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته باشند. نتیجه یک ریتم پیوسته و مستمر است که اثر عمودی بودن فضا را تاکید می کند.کانتون پیلیر انقلابی که برای اولین بار در اینجا مورد استفاده قرار گرفته است ، خاصیت مادی معقولی ارائه می دهد. پنجره های بزرگ ، که با استفاده از پشتی های بیرونی ایجاد شده اند ، طرحی نوآورانه را بر اساس یک جفت پنجره لانست و یک پنجره گرد که در یک اتاق حک شده است ، ارائه می دهند. ابعاد عظیمی از شبستان به وضوح از راهروها بالاتر است ، این به طرز نمایی احساس عظمت را افزایش می دهد.

سوزاندن ساختار رومانسک و سپس اولین ساختار گوتیک به این معنی بود که کلیسای جامع جدید کاملاً گوتیک ، هماهنگ ، متعادل و همه یکپارچه بود. در نتیجه ، کلیسای جامع نمونه ای از ارزش های بلند گوتیک است ، که تنها به این دلیل درک شد که معماران گوتیک موفق شدند وزن سقف ها و دیوارها را به نقاط خاصی هدایت کنند که به وسیله تکیه گاه های سنگین و پایه های نگهدارنده تقویت شده و در نتیجه بار را به حداقل می رسانند. در نتیجه ، نه تنها سقف می تواند بلندتر (و عالی تر) بگیرند، بلکه دیوارها می توانند پنجره های شیشه ای رنگی بسیار بزرگتر (و الهام بخش تر) را در خود جای دهند. و شیشه بیشتر به معنای غم و اندوه کمتر بود .

انتهای غربی کلیسای جامع تحت سلطه دو گلدسته مختلف است-یک بنای معمولی 105 متری (349 فوت) به سبک هرمی که در حدود سال 1160 ساخته شده و یک گلدسته پرجنب و جوش 113 متری. سه نمای بزرگ نیز به همان اندازه چشمگیر هستند که هر کدام دارای پنجره رز مخصوص به خود بوده و با صدها مجسمه معماری و مجسمه سازی برجسته کتاب مقدس مزین شده اند و روایت های مهم الهی را نشان می دهند. فضای داخلی کلیسای جامع همچنین شامل موارد متعددی از مجسمه سازی ، از جمله کنده کاری روی چوب است: به عنوان مثال ، محوطه گروه کر شامل بیش از 200 مجسمه است که بیش از 40 صحنه را به تصویر می کشد.

پشت بندهای معلق

استفاده از پشت بند ها منجر به کنار گذاشتن نمای خارجی درجه بندی شده به نفع ارتفاع در دو سطح شد، ساده اما باشکوه . ترکیب حجم ها به ترتیب پشت بندهای بلند و عظیم تکرار می شود که در نمای بیرونی ریتم نارتکس های داخلی را تکرار می کند. وزن طاق ها از طریق طاق های دوگانه و طاقهای ستون های شعاعی به پشتی ها منتقل می شود. آزادی بیشتر با حمایت از طاق ها به لطف طاق های شایع و در نتیجه لغو تریبون ها به استاد شارتر اجازه داد تا فضاهای داخلی شبستان را به شیوه ای بسیار اصیل سازماندهی کند. او بنایی ساخت که به نظر می رسد در هماهنگی نسبت هایش ، کلاسیک به نظر می رسد ، همانطور که در ارتفاع مشخص است ، جایی که ارزش بازی و فضای باز یکسان است. در همان زمان ، خواسته های جدید مذهبی برای مشارکت بصری در جشن شب ، که در سالهای پایانی قرن دوازدهم برقرار شد ، منجر به مفهوم جدیدی از گروه کر شد. فضای نورانی اپسید تبدیل شد به محیط ترجیح داده شده برای مراسم نماز و آواز چند صدایی.

مجسمه سازی ورودی غربی

معماران و مجسمه سازان گوتیک بیشتر مجسمه های روایی کلیسای جامع را در اطراف ورودی ها و درهای آن ، که به عنوان “پورتال” معروف است ، قرار داده اند و چارترس نیز از این قاعده مستثنی نیست. سه درگاه نمای غربی شامل یک دائرءالمعارف مجازی از هنر کتاب مقدس است: هر درگاه بر جنبه های مختلف نقش مسیح متمرکز است. در مجاورت درب سمت راست ، مجسمه زندگی زمینی او را به تصویر می کشد و شامل صحنه هایی مانند موعظه ، ملاقات ، زایش ، و ارائه در معبد است. در سمت چپ ، ما ظهور دوم مسیح را می بینیم (برخی از کارشناسان این را معراج مسیح می دانند). پورتال مرکزی پایان زمان را همانطور که در کتاب مکاشفه آمده است نشان می دهد.