معرفی کلیسای جامع کلن
کلیسای جامع کلن – به همراه کلیسای جامع شارتر و کلیسای نوتردام در فرانسه – که بزرگترین بیان معماری گوتیک آلمان محسوب می شود ، یکی از مشهورترین مکانهای قرون وسطایی هنر مسیحی اروپای غربی با تمام شکوه خود است. به دستور Konrad von Hochstaden (1200-61) ، اسقف اعظم کلن از سال 1238 تا 1261 ، ساخت کلیسای جامع در 1248 آغاز شد ، در 1473 متوقف شد و در 1880 به پایان رسید. و همچنین بزرگترین کلیسای گوتیک در شمال اروپا است ، این مکان همچنین محبوب ترین بنای هنر قرون وسطایی آلمان است که به طور متوسط روزانه 20000 بازدید کننده دارد. این کلیسای جامع که در نزدیکی رودخانه راین واقع شده است ، به دلیل مجسمه های معماری ، شیروانی های شیب دار ، ردیابی های کور و مجموعه ای از مناره ها و همچنین آثار کمیاب هنری مذهبی مانند حرم مجلل سه پادشاه (1191) مشهور است. صلیب ژرو (960) – قدیمی ترین حکاکی اصلی مسیح که در شمال کوه های آلپ مصلوب شد . از نظر معماری ، کلیسای جامع نمونه ای از سبک گوتیک رایونان است ، اگرچه طراحی آن شامل برخی از عناصر معماری فوق تزئینی گوتیک فلامبویانت است. در سال 1996 ، کلیسای جامع کلن به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد.
تاریخچه
از قرن چهارم ، کلیسای جامع مربعی ساخته شده توسط ماترنوس ، اولین اسقف مسیحی کلن ، در این مکان قرار داشته است. دومین کلیسای جامع در سال 818 تکمیل شد. این کلیسای Ottonian در سال 1248 دچار آتش سوزی شد ، در حالی که کارهای ساختمانی جدیدی در حال آماده سازی برای یک کلیسای جدید بود.
قدمت کلیسای جامع کلن به سال 1164 برمی گردد ، زمانی که اسقف اعظم کلن ، راینالد داسل ، برای نخستین بار یادگارهای سه پادشاه را که امپراتور مقدس روم ، فردریک بارباروسا ، از کلیسای سان استورجیو در میلان ربوده بود ، به دست آورد. آثار یاد شده دارای اهمیت مذهبی زیادی بودند و معتقدین را از سراسر جهان مسیحیت به خود جلب کردند. در نتیجه ، مقامات کلیسا تشخیص دادند که به خانه ای مناسب نیاز دارند – از این رو تصمیم گیری در مورد 90 سال بعد برای ساخت کلیسای جامع جدید به سبک گوتیک شیک ، با الگوبرداری از کلیسای جامع آمیان فرانسه. کاملاً محتمل به نظر می رسد که حامی ، اسقف اعظم کنراد فون هوکشتادن ، حامی سیاست های ضد سوآبی لوئی نهم ،که می خواست این ساختمان نشان دهنده ظرافت رسمی سازه هایی باشد که در آن زمان در پاریس بالا می رفت ، مانند سنت چاپل (48- 1241).
سنگ بنای ساختمان در اوت 1248 ، توسط اسقف اعظم کنراد فون هوکشتادن گذاشته شد و ساخت و ساز تحت هدایت معمار استاد گرهارد و بعداً استاد مایکل پیش رفت. گرچه در سال 1322 تقدیس شد ، کار نمای غربی در سال 1473 متوقف شد – در طول نقطه بالای مدرسه نقاشی مشهور کلن – برج جنوبی کامل شد تا سطح ناقوس. یک جرثقیل بزرگ 400 سال در محل زلزله خط افق کلن باقی ماند ، تا اینکه کار در سال 1842 از سر گرفته شد. در این مرحله روشهای مدرن ساختمان (از جمله استفاده از تیرهای سقف آهنی) در طرح ساختمانی گنجانده شد و در 1880به اتمام رسید (کم و بیش) . دو گلدسته بزرگ آن – با ارتفاع تقریبی 157 متر (515 فوت) ، بعد از اولم مینستر عنوان بلندترین – بزرگترین نمای کلیساهای جهان را به آن بخشیده است.
معماری کلیسای جامع کلن
طول کلیسای جامع 144.5 متر (474 فوت) ، عرض 84 متر (275 فوت) و مساحت پنجره 10.000 متر مربع (تقریباً سه برابر بیشتر از شیشه های رنگ آمیزی شده نسبت به شارتر) است.
اشکال رایونانی هنر گوتیک به سرعت در مرزهای فرانسه گسترش یافت و به سرعت در شهرهای تجاری پیشرو پذیرفته شد. کلن ، مانند استراسبورگ معاصر خود ، به یکی از مراکز اصلی برای توسعه گوتیک رایون تبدیل شد ، به طوری که برخلاف اکثر ساختمانهای مشابه آلمانی ، به رسمیت شناخته شدن برخی از سنت های ژرمن ها دشوار است.
پلان کلیسای جامع به شکل صلیب لاتین است و دارای دو راهرو در دو طرف آن است (ویژگی برگرفته از پاریس یا بورژ) ، که از یکی از بلندترین طاق های گوتیک ساخته شده را تا کنون پشتیبانی می کند و تقریباً به بلندی بووا ارتفاع دارد. کلیسای جامع ، که در 1284 فرو ریخت. طرح کلی ساختمان ، کلیسای جامع آمیان را تکرار می کند ، اما نه بدون تغییرات.
وجود یک کار غربی عمیق ، که شبستان را کوتاه می کند و احساس مرکزیت ایجاد می کند ، شاید نگهدارنده سنت های محلی باشد. گروه کر گروه قرون وسطایی دارای یک سالن باز بسیار بلند است ، یک گالری باریک تری فریوم (با جزئیات دقیق) که توسط پنجره ها روشن شده است ، در حالی که پنجره های شفاف بلند هستند و مقداری از شیشه های رنگ آمیزی اصلی در قسمت های پایین تر وجود دارد. طاق از آرایش چهار جانبه ساده تشکیل شده است. جنبه های “مدرن” کلن عبارت است از ترک ستون درگیر مشتق شده از چارترس و به جای آن استفاده از اسکله باز خوشه ای ، گروهی از شفت ها که بدون وقفه مستقیماً از طاق ها بالا می آیند و تری فریوم لعابدار آن ، که شبیه به یک کار زیبا از فیلیگر به لطف حذف طاق های کوچک از آویزهاست.
از بیرون ، رانش بیرونی و رو به پایین طاق جذب می شود و با پشت بند معلق به شیوه فرانسوی هدایت می شود. در واقع نمای بیرونی آن به دلیل استفاده بی رویه از جاذبه ها ، پشت بند معلق ، مجسمه های سنگی ، قله ها و رواق های بلند مشهور است.
آثار هنری
گنجینه اصلی کلیسای جامع محراب بزرگ آن است که در سال 1322 نصب شده است. ساخته شده از سنگ مرمر سیاه ، با یک تخته 4.6 متر (15 فوت) طول که قسمت بالای آن را تشکیل می دهد ، سطوح جلویی و جانبی آن با طاقچه های مرمر سفید تزئین شده است. مجسمه های برجسته ، نشان دهنده صحنه های مذهبی مانند تاجگذاری مریم مقدس ،که یکی از نقوش معروف گوتیک است.
مهمترین اثر هنری در کلن ، حرم سه پادشاه (1191) است ، یک سارکوفاگ بزرگ طلاکاری شده به شکل یک کلیسای باسیلیکایی. واقع در پشت محراب بلند ، به دستور فیلیپ فون هاینسبرگ ، اسقف اعظم کلن (1167-1191) و توسط نیکلاس وردون (c.1156–1232) ایجاد شد. یک نمونه عالی از طلاکاری قرون وسطایی و مجسمه سازی رومانسک ، معروف است که بزرگترین یادگار در جهان غرب است و ظاهرا حاوی بقایای سه مرد حکیم است که آثار آنها توسط فردریک بارباروسا در زمان فتح میلان در 1164 کشف شد.
در نزدیکی کلیسای مقدس Gero Cross (965-70) یک حکاکی چوبی بزرگ از مسیح مصلوب است که در اصل طلاکاری و نقاشی شده است. این قطعه نفیس از هنر کتاب مقدس که برای اسقف اعظم جرو (900-976) ، اسقف اعظم کلن (966-976) ایجاد شده است ، قدیمی ترین صلیب شناخته شده در مقیاس بزرگ در شمال آلپ است.
نمونه ای از مجسمه های گوتیک ماریان واقع در نمازخانه Sacrament ، Mailander Madonna چوبی (1290) است که مریم مقدس و نوزاد را به تصویر می کشد.
بحث برانگیزترین اثر هنری در کلیسای جامع احتمالاً پنجره بزرگ رنگ آمیزی 113 متر مربع است که توسط هنرمند پست مدرن آلمان گرهارد ریشتر (زاده 1932) ایجاد شده است. متشکل از 11،500 قطعه شیشه رنگی با اندازه یکسان ، که به طور تصادفی مرتب شده بودند.